BOJANGLES

Atlantic Ocean Tour 2017-2018

Wegens vakantie gesloten

Stuurboord: op 4 mijl (ca 7km) afstand kustlijn met ontelbaar veel oranje lichtjes over glooiende heuvels. Bakboord en recht vooruit: op een meter of 50 van ons vandaan een wit krulletje zacht ruisende branding langs het strand. Achter ons een zestal witte lichtjes van collega ankeraars. Wat er boven ons te zien is valt te raden. We liggen op een vijfsterren plek, precies in de oksel van een strand dat in 2007 werd uitgeroepen tot het mooiste van de wereld. Illa de Monteagudo, van de ‘Illas Cies’. Vervelend …

Bojangles deint rustig op de restanten van de oceaan swell die om de hoek van het langwerpige eiland komt rollen. We raken eraan gewend, continu in beweging zijn. Ook beginnen we een reuzenvertrouwen te ontwikkelen in ons anker. De komende nacht gaat de wind opsteken van vrijwel niets (nu) naar 4 Bft. Prima. Wij gaan slapen vannacht! Althans, dat denken we nu. Wie weet denken we daar straks weer anders over. Flexibiliteit is een must, leren we deze reis. Alles verandert de hele tijd. De wind zwelt aan tot storm of kakt er plots uit, de golven zijn relaxed en rustig en worden dan weer hoekig en onvoorspelbaar, we liggen vertwijfeld alleen in een baai (zijn we gek?) en plots liggen de buren bijna boord aan boord, de weersverwachting kantelt 180 graden, de makrelen bijten dagen lang niet en dan met zoveel tegelijk dat de lijn knapt.

Het meest veranderlijk zijn we echter zelf. Dus proberen we steeds te wennen aan ons zelf. Eerst hadden we missies (kanaal uit, Biskaje etc) en staan we op scherp, dan zakt de spanning eruit, kakken we in, wordt 20 mijl verkassen een opgave. We besluiten te verkassen en doen dat toch niet. Soms kijken we elkaar aan en vragen ons af of wij wel geschapen zijn voor dit avontuur, maar even later staan we ‘on top of the world’ en weten we precies waarom wij dit doen. Op deze manier.

Vervelend? Helemaal niet. We weten ondertussen dat het (in ieder geval bij ons) zo werkt. We hebben het fantastisch met elkaar en genieten van het intens beleven van ons leven met de kids en ‘levellen’ vaak even. Heerlijk dat na alle drukte van de afgelopen maanden te kunnen doen in een prachtig stuk van Spanje waar het zeilen zelf teruggebracht wordt tot IJsselmeer proporties: De Ria’s. Over een weekje pakken we weer door, over de oceaan naar Porto, gaan we de kluslijst weer onder ogen komen, gaan de (zee)luiken aan dek weer dicht, de hydrovane weer in de werkstand. Maar nu nog een paar dagen: wegens vakantie gesloten. Morgen 5 mijl. Poeh poeh.

PS: superleuk op Illa de Ons twee dagen geleden de eerste ontmoeting met mede Atlantische vertrekkers gehad! Tot nu zaten we in onze solo-bubbel We ankerden toevallig samen met de ‘White Mustang’ en de ‘Mar-Jolie’ (boten met kids, extra leuk) voor het strandje en borrelden ‘s avonds tot laat bij ons in de kuip. Dat was een zeer gezellige afwisseling! Gister waaierden we weer uit. Wie zien uit naar een rendez-vous.

Oh ja, als je ons wilt volgen: zet dan vinkje helemaal beneden in deze pagina bij

Dit is heel erg leuk als je 3 bent! Of 44.

Eindelijk: calamaris!

Eindelijk: paella!

Blij met eigen ei met friet erbij!

Belgische worst op 1. Spaanse worst dik op 2

de Piscine Naturale (bij a Pobra do Caraminal)

Om 10.00 uur: wij vier. Om 12.00 uur: wij veertigen…

BJ voor anker bij Isla Ostral. ‘Playa de Trinanes’ voorziet ruim in zeewierbehoefte. Hadden wij niet per se.

Wakker geworden door grootschalige kleinschalige visserij bij Isla Ons

kikvorstkind

 

Roza en Emma

Combarro: letterlijk en figuurlijk kermis. Wij ankerden er prachtig, maar bij nader inzien hadden we itt wat de pilot vertelde ook uitstekend de moderne marina in gekund

Wekelijkse douchepartij

Op verzoek van de leerlingen is de Bootschool van start gegaan. De dagplanning hangt aan de waslijn. Startschot wordt gegeven met een knutselwerkje van Omi Ineke.

Juf Caatje put uit vele bronnen: Wenken van de Wereldschool, Knutselaanwijzingen van omi Ien en het Wereld Wijde Web

Vijf sterren ankeren op Illa Cies

We verbazen menig Spanjaard met een wel affe versie van de Sagrada Familia


Soches vroeg: Cies voor de toeristenstroom op gang is.

Geheel volgens Bouwmeester-traditie dient er gewandeld te worden. Daar leent Cies zich uitstekend voor.

Uitzicht op onze ankerbaai te Cies

Next Post

Previous Post

8 Comments

  1. Minne (sr) 23rd August 2017

    Aiai veel te vroeg van boord gestapt…. wat een bestemming; de Spaanse fjorden. Ik ga de oversteek met de Daihatsu wagen. Goeie vaart daaroo en succes voor de matrozen met de eerste schooldagen.

  2. Ineke Westerhof 23rd August 2017

    Het leven is dus toch een feestje! Geweldig leuke foto’s.
    Veel plezier en geluk verder.

  3. Peter Speelman 24th August 2017

    Jesse, we genieten van jullie verslagen. Ik zie dat je eindelijk het juiste specialisme hebt gevonden! Hartelijke groet van Peter en Helen Speelman

    • Jesse de Metz 27th August 2017 — Post author

      Hahaha, ja, dit ambacht bevalt (ook) zeer goed. Gelukkig ook weer een leven met veel nachtwaken en onregelmatigheid. Gaat het goed met jullie en de (klein-)kinderen? Hartelijke groet! CJLM

  4. Tosca 27th August 2017

    Wat super leuk om te lezen!! Enjoy. Liefs, Tos

  5. Gabor 28th August 2017

    Nice, Nice.
    Hoe smaakte de vis? Elsa en haar zus?

  6. Janneke 21st September 2017

    Wat een prachtig avontuur! Zie het goed dat de schipper meestal in zijn blote kont loopt? Stuurt vast en zeker beter!

    • Jesse de Metz 26th September 2017 — Post author

      haha, indien dat überhaupt het geval was, is dat momenteel wel over… Liefs!

Leave a Reply to Minne (sr) Cancel reply

© 2024 BOJANGLES

Theme by Anders Norén