BOJANGLES

Atlantic Ocean Tour 2017-2018

SXM – Azoren

Achter

We liepen weer eens verschrikkelijk achter, met ons blog. We hadden het nogal druk met mooie dingen (familiebezoek, veel activiteiten op de Azoren en varen) maar ook een vervelende zaak (de schroefas raakte beschadigd). Enfin, we hebben weer tijd om te typen dus hier volgen (de komende dagen) alle updates.

 

SXM- Azoren (mei – juni 2018)

We postten al het één en ander vanaf zee, maar konden toen geen foto’s plaatsen. Hieronder een samenvatting mét beelden.

De wind is oost, we moeten naar het noordoosten. Dagen lang scherp aan de wind zeilen in 15 tot 20 knopen wind en golven van 2 meter is niet relaxed, dus zeilen we met een knik in de schoot met name naar het noorden en een beetje naar het oosten, koers Bermuda. De Agape vaart in de buurt: we hebben afgesproken zo veel mogelijk samen op te varen omdat dat gezellig en veilig is. Bovendien kijkt hun ‘kapitein op de wal’, Roelof, met ze mee naar het weer en routeert hij ze richting de Azoren en zijn informatie interesseert ons ook ten zeerste. Wij hebben overigens als back-up om plotseling slecht weer niet te missen ‘Steph’ van ‘MeteoGib’ die op de achtergrond meekijkt. Ze routeert niet maar geeft het weer op de lokatie waar je heen zeilt.

 

We gaan uit van 2 tot 4 weken Oceaan. Bij afvaart lijkt we een varende marktstal

 

Het zijn nog ouderwetse onderbroekendagen als we wegzeilen.

Dagen lang zitten we met de Agape binnen VHF bereik, op een paar mijl afstand van elkaar. We houden af en toe in, want met drie volwassenen aan boord en de niet aflatende trim-scherpte van Hans, varen we sneller dan tijdens eerdere tochten, waarin Caatje en ik samen voeren en de Agape en Bojangles aan elkaar gewaagd waren. Bovendien hebben we het fine-tunen van de Hydrovane stuurautomaat steeds meer in de vingers en stuurt die ons nog rechter op ons doel af, dus net wat minder mijlen ‘om’.

 

Hans voegt zich bij de voorleesploeg en neemt Dokter Proctor voor zijn rekening. Er wordt heel wat afgescheet.

Comfortabel is de start van de overtocht niet, maar we adapteren best snel aan ons scheve schip. Louise is een paar dagen niet lekker, maar houdt zich toch weer bijzonder goed, klaagt geen seconde en raakt ingeslingerd zonder een pil te gebruiken. Minne merkt het verschil tussen land en schip niet en slingert ook in, maar dan als een chimpansee in een apenkooi. De nu en dan enthousiast steigerende boot maakt timing van zijn landingen lastig, dus af en toe kruipt hij na een botsing met het interieur gebutst de kajuit uit.

 

Als Louise eenmaal ingeslingerd is, is ze ook écht vollédig ingeslingerd. Heerlijk even relaxed TV kijken…

 

We dienen ook fit te blijven en energie kwijt te raken: het knallende kwartiertje is altijd feest

Na een kleine week neemt de wind af. We naderen het Azoren Hoog dat zich voor de gelegenheid heeft uitgestrekt over de hele oceaan, van oost naar west. We moeten er door heen en proberen de smalste doorgang te vinden met de meeste wind. Uren turen we naar de laatste GRIP files op onze boord-PC en proberen het model dat het meest bij onze omstandigheden past te definiëren en daarop ‘beleid’ te maken voor de komende uren en dagen.

Dit is tenminste een serieus HOOG. Hans spreadsheet ons er zo efficient mogelijk doorheen. SosCasToa, dat soort werk.

 

En passant is het Moederdag: de kinderen knutselen een vers boeketje voor de liefste mama van de boot, en de wereld

 

Fijn is dat met de wind de golven afnemen. Zo kunnen we ook met heel weinig wind, aan de wind, best vaart maken. Met 7 knopen wind, ongeveer 2 Bft, vaart Bojangles heerlijk relaxed 5 knopen. Dagen achtereen genieten we van de kotterfok, die naast de genua een extra spleet geeft en wel tot een halve knoop extra boatspeed.

Als de wind onder de 5 knopen zakt en we nog maar 3 knopen varen is het snel gedaan. Varen wordt dobberen en de motor gaat aan. Maar eerst plonsen we met z’n allen de oceaan in. Een onvergetelijke ervaring.

We organiseren voor de volgende dag een zeer bijzonder rendez vous met de Agape (zie hier) die iets achterop geraakt was en vervolgen na anderhalf etmaal dieselen zeilend onze tocht.

 

Onze eerste mid ocean zwemsessie. We zien alleen de boot

 

Buurman en Buurman klussen ff aan het onderste roerlager. Met de dinghypomp aan de bilgepompslang kan je eindeloos onder water vertoeven. Hajetó!

 

 

De tweede mid-ocean zwemsessie combineren we met een bezoekje aan de Agape

 

Bojangles in z’n uppie aan het ‘bijliggen’ in 2 knopen wind…

 

De crew plonst in de oceaan en slalomt tussen de Portugese oorlogsschepen naar de Agape

 

 

Het Bewijs dat we ff aan boord van de Agape waren

 

 

 

Waarna een windje opsteekt en we met halfwinders gehesen verder kunnen

 

Weinig wind = heerlijk horizontaal varen en dus extra makkelijk spelen

 

Ook de kombuis is onder die omstandigheden kindvriendelijk. Nu de uien nog oog-vriendelijk klein krijgen

 

En de boot kan lekker gekuist worden

 

De woeste oceaan laat zich van de meest vriendelijke kant zien. En dan varen onze vrienden ook nog op zichtafstand

We varen nu voor de wind en missen de druk van ‘schijnbare wind’. Om vaart te houden voeren we de halfwinder met de kotterfok samen en later op twee bomen en aangezien het weer super stabiel is overwegen we ook in de nacht de halfwinder te laten staan. Het principe dat niet te doen wordt na enig overleg onder luid applaus van Hans overboord gegooid. We hebben zo efficiënte nachten zonder geronk van de motor en zonder geschommel van een ondertuigd schip.

 

De kotterfok vormt de basis van ons tuig deze tocht: halfwinder icm kotter

 

Alleen als de halfwinder op twee bomen staat mag ie ff aan dek.

 

Haus gemachte Pizza maakt het verlaten van het HOOG extra zonnig

De wind neemt toe en als we een mijl of twee honderd van Bermuda zijn kunnen we onze noordelijke koers verleggen naar pal oost. Fris is het dan al dagen en met het verlaten van de tropen dient zich de eerste snotneus aan boord aan. Met ruime wind lopen we hard, steeds boven de 7 knopen en ook op de Agape uit. We gaan een paar uur bijliggen: goed om te oefenen, handig om even te douchen, fijn om half way te vieren met verse taart en met name bedoeld om weer samen met de Agape de tocht voort te kunnen zetten.

Fris gewassen vieren we mid may

 

Een nieuw verslavend spelletje uit de categorie ‘van Hans en Roos’ wordt aan het assortiment toegevoegd

De blauwe luchten van het afgelopen 3/4 jaar zijn ingewisseld voor dikke wolkenpartijen. De weerkaarten zijn ook een stuk spannender geworden dan in de tropen. Een dikke depressie zakt naar het zuidoosten en stevent op onze koerslijn af. Steph ziet hem natuurlijk ook al lang en waarschuwt in de meest vreselijke termen voor wat ons te wachten staat. ‘Very rough seas’, onfrisse gusts en bakken neerslag zouden ons pal zuid moeten dwingen. Dat lijkt ons te gortig en we polderen onderling er een zuidoostelijke koers uit.

 

We zakken net genoeg naar het zuidoosten om het front te missen

Achter ons pakken donkere partijen wolken zich samen en het voelt unheimisch om in ons scheepje er vooruit te vluchten zonder zeker te weten dat we de ellende gaan missen. Het is fijn minstens 2 keer per etmaal contact te hebben met de Agape en Dingo over de SSB (en per mail met de Mar-Jolie die ook SXM verlaten heeft richting Azoren). De Dingo vaart inmiddels ook en koerst ongeveer 150 mijl zuidwestelijk van ons en met z’n drieën sparren we steeds over de beste tactiek. Ook kunnen we alle belevenissen en dagelijkse beslommeringen doornemen. We vangen te weinig vis en te veel meeuw bijvoorbeeld (wij) en zien een walvis vlak naast de boot (Agape).

Onze professionele SSB outfit, gezellig opgeleukt met de Action koptelefoon van Louise.

Regelmatig wordt een ‘kindernetje’ georganiseerd. Hoe gaat het? Goed. Leuk. Ja. Hier ook… Wat zeg je papa? Oh, hebben jullie een vis gevangen? Nee. oh….

 

Wij uiteindelijk wel… Een iets bloederig sujet

 

Naast kinder netjes organiseren we ook kinder-wachtjes. Dat is in het donker en dus warm aankleden en hoofdlamp op de kop

 

Dubbele wacht, dus iedereen slaapt extra zacht

Op D-day zien we tot onze opluchting een paar mijl achter ons het koudefront stoppen en oplossen. Dikke buien remmen af, we krijgen er drie spetters en een verdwaalde windvlaag van mee. Opgelucht verleggen we de koers weer naar de Azoren en zeilen vol tuig en met ruime wind keihard verder. De wind zakt zelfs wat weg en we varen weer door met de halfwinder op.

 

En als niet met de halfwinder, dan wel met genua, fok, kotter en grootzeil

Dan draait de wind ongunstig en vrezen we over de laatste 100 mijl nog twee dagen te doen. Het is guur en nat en we bedenken dat we ook prima kunnen oceaanzeilen met de kuiptent op. Dat is een verademing: we kunnen kiezen welk raam we eruit laten en hebben zo wel frisse lucht, maar regen en wind laten ons (niet) koud.

Help! We missen de Azoren!!!

 

 

We zijn er bijna! We zijn er bijna, maar net niet helemaal…. Wel lekker in de kuiptent, daarin voldoet een hemd nog

 

Het ‘tramhokje’ hebben we eerst nog even geprobeerd maar dat was wat krap met z’n vijven

 

De miezer en lange laatste mijlen maken een baaldag fantastisch: hele dag TV aan!

 

De tegenwind valt uiteindelijk erg mee en zo krijgen doemt na 19 dagen op zee Faial op uit de nevel. Caatje regelt de allerlaatste plek aan de wal in een door de ARC Europe propvolle haven van Horta en in het laatste restje van de schemer meren we Bojangles af. Een half uur laten zitten we met z’n vijven in het onvermijdelijke ‘Cafe Peter Sport’. Wat een fantastisch gevoel, na 2550 mijl serieus oceaan zeilen. We hebben bijna 400 liter diesel over, ongeveer 300 liter water gemaakt, 100 meter gezwommen op 6000 meter diep water, 4 keer de klok een uur verzet, meer dan 1000 minuten SSB tijd doorgebracht met de Dingo en Agape, wel 30 worstenbroodjes gebakken, 4 meeuwen gevangen, 4 vissen die niet aan boord kwamen en uiteindelijk 1 mahi mahi die wél in de pan is beland.

We voelen ons nu échte zeebonken. Dit was toch anders dan de passaat-crossings

 

Wederom landen we op een onvergetelijke plek om aan te komen. Horta, legendarisch! Dank dank dank Hans, dat je met ons meevoer! Ook onvergetelijk!

 

 

Next Post

Previous Post

7 Comments

  1. Mieke en Dic 20th July 2018

    We moesten even wachten maar dan krijgen we ook een geweldig informatief, leuk en mooi geïllustreerd blog. Wel fijn dat jullie het thuisfront tijdens de overtocht zo trouw op de hoogte hielden van jullie (weder)varen. M&D.

  2. Omi Ineke 20th July 2018

    En ja….aan bovenstaand commentaar (van de andere oma en opa) heb ik weinig toe te voegen te voegen……..
    misschien nog mijn verwondering over alle zeilen die langsgekomen zijn…..
    én…… wat een prachtige foto’s die zeer helpen aan het invoelen en meebeleven.
    Dank en dikke kus voor allemaal.

  3. Els 22nd July 2018

    Ook wij hebben weer heel erg genoten van de verhalen en de foto’s. Een lust voor het oog en weer zo heerlijk verwoord allemaal.
    Succes met de reparatie en op naar de volgende (laatste) fase.
    Lieve groet vooral aan die 2 boefjes.
    Rob en Els

  4. Jannie 23rd July 2018

    We hebben weer genoten van jullie zee-verhalen met foto’s!
    Wij hebben verhalen door onze land- tocht door Roemenië!
    Goede vaart verder,
    Hans en Jannie

  5. El 24th July 2018

    Prachtig verslag, heerlijk om te lezen!! Zie jullie gauw ❤️

  6. Piet en Sarienske 28th July 2018

    Bijzonder, bijzonder. Wat een onvergetelijke ervaringen doen jullie op. Het vervolg op de Azoren ook gehoord. En een ongetwijfeld vrolijke hereniging in Spanje met jullie kids en zus +gezin. En nu de laatste etappe. Goede vaart en tot ziens in IJmuiden.

  7. Piet en Sarienske 28th July 2018

    Oh ja. Hier een natuur’wondertje’. Na ruim 6 weken en deze week een hittegolf weer regen in Ccum. Fijn voor mens en natuur.

Leave a Reply to Els Cancel reply

© 2024 BOJANGLES

Theme by Anders Norén