BOJANGLES

Atlantic Ocean Tour 2017-2018

Wadje

Afscheid Lissabon…

 

 

Volgens eeuwenoud Zuid-Europese traditie de avond voor vertrek Landvastje-Lebberen

De steden zaten er op. Tijd voor natuur. En wad voor natuur?: yes, het wad! We hadden al zo vaak gedacht, voor vertrek, dat we ook wel een jaar rond Terschelling en Vlieland konden truttebollen, lekker relaxed. Wat we dan weer niet verwacht hadden is dat we op het wad verzeild zouden kunnen raken deze reis. Zuid Portugal hadden we in de voorbereiding niet zo uitgebreid bestudeerd. We hadden zelfs geen pilot aangeschaft. Gaandeweg echter werd duidelijk dat we de Algarve niet over zouden willen slaan. Een tussenstop werd ingebouwd. Zo gemakkelijk gaat dat (met dank aan de Mar-Jolie voor inzage in hun pilot).

Met een prachtig weerbericht, 15, max 20 knopen op de kont, ging het vanaf Lissabon de oceaan weer op. Niet nadat Louise onder luide protesten een reistablet accepteerde en ijzersterk onderhandelde  over wat daar tegenover moest staan.

Het is steeds even schakelen als je vanaf gekabbel in de haven weer de zee kiest en ook nu was enige adaptatie aan de elementen aan de orde. Twintig knopen werden er bovendien al snel bijna 30 en de golfjes die windy.com zo lekker rustig naar het zuiden liet kabbelen zagen er IRL best indrukwekkend uit. Of althans, ze waren nogal hoekig. Een derde rif in het grootzeil en een snotlap als fok lieten het comfort aan boord van de Bojangles terugkeren terwijl de hydrovane geen kick gaf en ons onverstoorbaar van vlaag naar vlaag richting Cabo Sao Vicente stuurde. Dat je downwind geen ampères genereert met een windgenerator werd ook gelogenstraft: de accu’s werden propvol gedraaid met steeds 20 knopen over dek. Overigens, omdat het wieltje van het log onder romp wederom vast-gealgd bleek, maten we geen snelheid door het water en gaf de windset dus ook geen werkelijke wind: dat was prettig struisvogelwerk.

 

Grimm maar dan veel minder grimmig: verteld door The Tjong Khing. Uren lang lang en gelukkig

 

onder in de kuip minste kans op rijst regen en keilende koters

 

ik ben helemaal ingeslingerd op jou!

De mindere wind verder uit de kust die wij op weerkaarten zagen konden wij niet waarnemen op zee, dus deden we een slag terug naar het oosten/de kust en zodoende begonnen we af te kruizen. Klonk profihaft en voelde comfi en zodoende zigzagden we de nacht in. De ukken waren de hele dag indrukwekkend lief en zeevast, maar sliepen wel eens vaster op een overtocht. Rond 0500 uur was het zelfs even gezellig in de kuip.

 

Vroeg in de ochtend -zo dicteerde de pilot- rondden we Cabo Sao Vicente. Het hysterische rif was ondertussen niet per se meer nodig maar er werden hier woeste acceleratiewinden gegarandeerd. Terwijl zilte zeelucht plots werd verruild voor de kruidige geur van de Algarve, nam de wind rustig af tot nihil.

 

Cabo Sao Vicente

 

Enkele mijlen voor Alvor moest zelfs de tor aan. Bladstilte en slaapdeprivatie leidde ertoe dat we de drone weer eens op lieten stijgen: nu vanaf het enorme achterdek van onze boot. De gillende drone (‘obstacle, obstacle) reduceerde het formaat van de boot (en met name dat achterdekje) tot postzegel en toen de drone eindelijk weg was kwam ie niet meer terug. Het was al vrij heet geworden ondertussen en daar werden drone-pilot-in-bijna-paniek zweetdruppels aan toegevoegd. Om een lang verhaal kort te maken: het lukte de drone uit de lucht te plukken en uit te schakelen. Aan filmen zijn we niet echt toegekomen.

Vlak na de ingang van de pier van de ria van Alvor lag de Liefde! Dat was gezellig. Peter en Monique (her-)kenden we van Vertrekkersdag en ze hadden meteen goede tips over het te bevaren wad dat stroomopwaarts lag. Vooralsnog was ankeren in het kommetje het devies en dat bleek best spectaculair. Keiharde stroom dwars op keiharde wind (waar kwam die opeens vandaan?) lieten de boot alle kanten op tollen. Ons mega anker gaf geen krimp en wij op den duur ook niet meer: vast bleef vast.

Om 0800 uur de volgende ochtend klopte Peter op dek: ze zouden het riviertje opvaren en kenden ondertussen de ‘weg’ al goed. Snel haalden we het anker op en pruttelden achter de Liefde aan. Geheel anders dan volgens de standaard van Rijkswaterstaat lagen de boeien hier volledig ad random rond de geul en was voorkennis over waar de vaarweg daadwerkelijk was onontbeerlijk. Midden in het stroompje, een halve mijl van Alvor af, ging de spijker er in en lagen we naast een groen glooiend hellinkje aan de ene zijde en een wadden-plaat aan de andere kant. Drie uur later viel die plaat droog en lagen we ongeveer 30 meter van een privé-zandplaat. Werkelijke magnifiek.

 

wadje met pierenbadje

 

 

 

 

Mooier hadden we nog nooit gelegen. Gezelliger ook niet, want naast De Liefde lagen ook de Summerwind en de Vagebond stroomopwaarts. Ons Vertrekkers-vacuum was definitief opgeheven. Borrelen jongens!

De dagen bij Alvor vlogen voorbij. Restaurantje uitkiezen (de pillen-prijs van Loes),

 

Kip voor Pil …

 

het wad valt droog!, ijsje eten (leerden we Hans en Roos (Vagebond) bij kennen, de kids waren meteen fan), strand verkennen, dorpje bekijken, de plaat is weer weg!, koffietje drinken, honderd vissen om de boot. Het was echt super.

 

Bloemen knutselen voor De Liefde volgens aanwijzingen van het pakket van omi Ineke

 

Op naar de borrel. Louise is de Bob (scissor-pepper-stone)

 

Op expeditie naar ons eigen strandje

 

Wadmeeting met Roos en Hans

 

Klei-bad-wad

 

 

Dat we het anker na 5 dagen weer ophaalden had alleen maar met de planning van de reis te maken (bijvoorbeeld omdat oma Mieke ad hoc naar Faro komt!). Anders zouden we (cf plaatselijk mos) een blok beton met een ketting eraan in het kommetje donderen en de boot eraan vastknopen voorlopig.

 

Lieve opa en oma. Oma, ik vind het leuk dat je komt

 

Maar goed, we gingen de zee weer op. Het is steeds even schakelen als je vanaf gekabbel van een wadje ….

 

Next Post

Previous Post

18 Comments

  1. Mieke en Dic 17th September 2017

    Leuk verhaal en mooie foto’s weer. Wat is Louise stoer met de b.b motor en aan de riem van de dinghy!

  2. Minne 17th September 2017

    Er wordt goed doorgezeild, wederom kaap gerond, wordt er een afvinklijstje bijgehouden? Goede vaart daaroo en groet, Minne

  3. Tosca 17th September 2017

    Erg leuk wederom 🙂

  4. Ellen 18th September 2017

    Dit is wadlopen 5.0, wat cool zeg!! En toevallig net met jullie trouwdag??
    Wel prettig dat de drone toch terugkwam, zou toch zonde zijn geweest… dan maar beter filmpies vanaf 2 meter hoogte.

    Liefs daar!!

    • Jesse de Metz 20th September 2017 — Post author

      Liggen nu ook weer bij prachtig strand dat doet denken aan Vlieland, heerlijk wad hier :-)! C

  5. Lambert 19th September 2017

    Leuke verslagen!!

  6. Stephanie 22nd September 2017

    HI!!!
    Wat ziet dat er fantastisch uit en wat een mooie verhalen!
    Heel veel plezier en mooie avonturen maken!

    Liefs Stephanie Koster

    • Jesse de Metz 26th September 2017 — Post author

      Dank Stefanie! Hoe is ie met you? OLVG al achter je gelaten?: geen idee meer van wat je timing was. Groeten uit prachtig Marokko!

      • Stephanie 28th September 2017

        Hi!
        Mijn laatste diensten zitten erop in het OLVG en 25/9 EDIC I gedaan….even afwachten. Per 16 oktober begin ik in het Zaans Medisch Centrum, veel zin in!
        Geniet van de mooie dingen en leuk om jullie te ‘volgen’ !

  7. Piet en Sarienske 23rd September 2017

    Wij genieten iedere keer van jullie verhalen, erg leuk om te lezen en een beetje mee te beleven. En de gezellige en zonnige foto’s van de kleine de Metzjes en van jullie 4tjes en van jullie ontmoetingen …. het zal voelen als een eindeloze vakantie. Liefs van hier, P&S

    • Jesse de Metz 26th September 2017 — Post author

      Ja, het is heerlijk! Marokko is ook weer fantastisch! Hoe was de eclips? Liefs!

      • Piet en Sarienske 26th September 2017

        Ook geweldig, andere plaatjes dan de zeeën rond Europa, zoals diamantje vlak voor de totale verduistering. Maar ook de bisons in Yellowstone, de presidenten in de rotsen van Mount Rushmore en met de auto tot op 4300m hoogte rijden in de Rocky Mountains. Dat is nog even iets anders dan zeeniveau ? Liefs P&S

  8. Jeanine Kamp 24th September 2017

    Leuk weer om al jullie avonturen te lezen! X

  9. christine 25th September 2017

    Hoi Lieve Familie!

    Wat een feest om te lezen en kijken naar jullie avonturen: vooral deze spontane surprise, geweldig, Enoy! Groetjes Christine

  10. Sandra Perquin 25th September 2017

    Wow, wat een fantastische reis zijn jullie aan het maken! Geniet graag een beetje mee vanuit NL! Gr Sandra

  11. Tjabien 27th September 2017

    Hai Jesse en Family
    Leuk om jullie te volgen, wat een avontuur!
    Heb je nog tijd voor je Bij Vlagen column?
    XXX

Leave a Reply to Jesse de Metz Cancel reply

© 2024 BOJANGLES

Theme by Anders Norén