De hemel en de zee oneindig
in blauwen en wit uiteengezet.
Krullen schuim spatten sprankelend licht,
spelen samen met de wind.
Het schip dat ons draagt,
stoer maar kwetsbaar, golf na golf onderzoekend
of de wetten om te blijven drijven blijven voortbestaan
Een kind, ons kind, verschijnt in beeld,
twee knuisten stevig aan het schip,
fragiel en lenig deinend op de trap,
door de kajuitingang scherp omlijst.
Is hier meer leven dan we zien en wij?
De lucht is leeg, hier geen vleugelslagen van veren of van staal,
geen romp dan de onze deelt zichtbaar ruimte in het ons dragend element
Een telg en ik, we dansen. De maat
geleidt ons door de buik van onze boot.
Mijn hand is overbodig hier.
Het kleine lijf stapt breed en zeker,
de slingerende schuinte zit diep in het systeem.
Zo kan je aarden dus verliezen, de statische stenen vlakken
verdreven door het ritme van wiegende onvoorspelbaarheid.
De zon valt van de einder, onderstreept
de vaart waarmee de elementen draaien.
Kleuren vlakken af, de zee verdwijnt uit zicht,
oneindigheid wordt nu in hoogten uitgebeeld.
Het roodgroenwit licht vertelt een stil verhaal,
waakt hoog boven zee over verzonken wezens.
Hier verplaatst zich alles wat er nodig is, vier geliefden onder zeil
dromend de dromen achterna, ruimte en wind wijzen de weg.
Omi Ineke 30th August 2019
‘k ben geraakt en ontroerd……dank…….voor zoveel moois…….
Bart 30th August 2019
DANK
Dat is het enige dat ik nu kan zeggen
Warmte in jullie viermanschap
DANK
El 30th August 2019
Ik wilde zeggen: ❤️
Maar ik moet 15 tekens gebruiken, dus: ❤️❤️❤️❤️❤️
❤️❤️❤️❤️❤️ ❤️❤️❤️❤️❤️ ?
Tosca 31st August 2019
Mooi… ik heb het al een paar keer gelezen en het wordt steeds mooier en krachtiger 🙂
Dank voor het delen.
Fam de wijs 1st September 2019
Schitterend, zelf geschreven? Benieuwd hoe het jullie nu vergaat ??
Els en Rob 4th September 2019
Jeetje Jesse, wat een talenten bezit jij!
Prachtig geschreven.
Het geeft de sfeer erg mooi weer.