BOJANGLES

Atlantic Ocean Tour 2017-2018

Antigua and Barbuda

Hier een restant van de Carieb: een blog over de laatste twee eilandjes die we aandeden voor we naar SXM voeren om de oceaan weer op te gaan.

 

Van Dominica naar het noorden varend zeilen we langs Guadeloupe. In de nacht zien we het eiland, van veel lichtjes voorzien, scherp afgetekend tegen de sterrenhemel aan stuurboord liggen.

Weer een zeestraatje verder doemt in het ochtendlicht Antigua op. Het stond niet per se op onze wishlist, maar bij nader inzien vonden we het de moeite waard dit eiland aan te doen. We lazen over mooie baaitjes achter riffen in het noord(-oosten) en bovendien bleek een deel van de Danielle/Groote Beer bemanning rond ons verblijf in de regio deel te nemen aan de Antigua Classic Race. Te gezellig!

Via de westkant zeilen we langs het eiland naar noord Antigua. Waar de zee boven niet al te diep wit zand golft wordt het water intens blauw en onwaarschijnlijk mooi. De blik op de zee neemt ook meteen de vislijn mee en daaraan ontwaren we een serieuze barracuda.

 

Vanwege de in dit deel van de Carieb alom vertegenwoordigde Ciguatera is deze ‘beet’ geen goed nieuws. De vis dient ons schip per ommegaande te verlaten. Het van de haak af krijgen van de joekel die vanwege forse kiespijn niet zijn meest coöperatieve ochtend heeft, valt niet mee. We hopen dat hij na de tewaterlating alsnog een redelijke dag heeft, al zou het ook kunnen dat vermoeidheid na de worsteling deze predator naar prooidier transformeert …

Via een dun en zowaar betond geultje varen we langs Long Island naar Great Bird Island. De eerste verrassing is dat het er enorm rustig blijkt: een bootje of 5. En ook blijmakend is de schoonheid van het eilandje en de omgeving. Het water is super helder, een rog poseert naast het anker, de flora is wat dor maar toch heel mooi en de strandjes zijn wit.

Ankeren is een makkie. Polaroid zonnebril op, stekkie in het zand uitzoeken en een kladder ketting steken. Ff heen snorkelen in lauw water en de eerste vissen rond het anker bekijken. Ankerbiertje!

 

Na de eerste duik worden we op onze wenken bediend door een douche-bui

In de loop van de ochtend blijkt Antiguaans toerisme de eilandjes een paar uur te bevolken, maar in de middag worden alle Amerikanen in oranje zwemvesten gehuld en weer aan boord gehesen van de toeristenboten en horen we de vogeltjes weer fluiten.

 

Ook de kids staan onder Amerikaanse invloeden. Zo zien we ze door ankerbaaien scheuren. Kunnen wij dus ook!

 

Soches zijn de eilandjes uitgestorven. Wij ontbijten er tussen de vogeltjes (Great Bird Island, duh!)

Het is prachtig ondiep hier, dus perfect strand voor zwemles voor Minne. Louise doet voor, Jesse roept ‘Potlood, Kikker, Schaar’ en Minne zwemt alleen maar onder water want dat is veul leuker

 

Onze surf dude levert wel zijn zwembandjes in. Kan je trouwens nóg beter onder water zwemmen! Dus het ‘zwemvestje’ moet aan blijven

 

Daarna een uitje: slalommend tussen de rotsen bereiken we met de dinghy Hell’s Gate. Een rotsformatie met een rif en een mini strandje

 

En een onheilspellend uitzicht op de Atlantische Oceaan

.

Saves keert de rust op het eiland weer terug en borrelen we er weer privé. Great Beer Island!

 

Als er een fikkie is, willen we marshmallows!

 

De mannen passen op de versnaperingen, de meiden verkennen het eiland

 

In de verte een strandje en de bootjes

 

zo ligt ie er braaf te wachten op ons

 

terwijl onze huisbarracuda de wacht houdt onder de boot

 

Het zijn drukke dagen hoor. Goed voor jezelf zorgen jongens!

 

 

Dinghy stevig vastbinden anders zweeft ie weg!

Na een dag of vijf vakantiegevoel halen we het anker op en varen counterclockwise naar Falmouth Harbour. Langs de westkust zeilen we onder hoger wal in het mooiste blauwe water dat we ooit gezien hebben. Later, in het zeegat staat een onaangenaam flinke chop en voor de finale zetten we de motor bij. En ook nu weer wordt er tijdens de eindspurt gebeten in de lure: we verwelkomden een bescheiden kingfish/wahoo aan boord. Lekker!

 

Zeilen door een zwembad … Bij het opstaan blijkbaar reeds geanticipeerd door een bijpassende onderbroek te selecteren. Énig!

 

In Falmouth Harbour checken de kids middels het vissenboek van Hans en Roos of de wahoo wel een wahoo is. Ja hoor, een jonkie!

 

Na het vis-gedetermineerd het helpen van de oude heer


Het contrast met noord Antigua kan niet groter zijn. De ankerbaai ligt propvol, onder andere met mega jachten. Op de kaai is het bovendien een drukte van belang in verband met de Antigua Classic Yacht Regatta. We kijken onze ogen uit. Van diezelfde ogen vallen even later de schellen als we de plaatselijke tarieven in de supermarkt gadeslaan. Het meest mogelijk ongeïnteresseerde personeel rekent dikke US dollars af voor de onbenulligste artikelen. ‘Verse waar’ blijkt tekenend voor de wereld hier: achterlijk duur, shiny van buiten en soms ietsjes rot van binnen.

 

Antigua Yacht Club. Men bedoelt ‘Superyacht Club’. Ordinaire jachies ankeren braaf buiten

 

Met moeite wordt er nog iets redelijk wits uit de garderobe opgediept om in mee te kunnen racen…

Net niet helemaal fris van binnen blijkt ook de ‘The Blue Peter’ waar ik op uitnodiging van Tijmen en Tim van Rootselaar een wedstrijd op mee mag zeilen. Met hun crew van een mannetje of tien (vrienden) zeilen ze deze klassieker in een paar dagen naar de eindoverwinning. Daarvoor wordt het schip wel even op eigen wijze getuned en daar blijkt deze prachtige glimmende houten huurbak toch net iets te gammel voor. De pomp draait overuren om het geheel drijvende te houden, maar het doel heiligt de middelen en over all de eerste plaats halen lukt niet als de mast los staat. Wel met een licht kierend onderwaterschip blijkbaar. Het is een fantastische ervaring tussen de tientallen klassiekers op zee te verkeren in de brandende zon en in een spetterende spray. Wat een ongelofelijk bijzondere kans gunden de van Rootselaars et al mij! Dank mannen!

Mix een 10-meter klasser met een aak en pers daar de overwinning uit

 

Die bakstag doet (deed) het hem

 

Moeders doet boodschappen, de kids hebben gymles. Extra facet is een volledig onwaterpas veldje. Gelukkig hebben we zeebenen.

Op zondag moet (móet) je naar Shirley Heights. Tot 1900 uur briljante steelband, heel soms de Green Flash (nooit gezien) en altijd fantastische Rum Punch

 

Zuper Rumpunz zelfz!

Doe mij nogge jumpuns azzubjief


We vervolgen het rondje Antigua door tegen de klok in verder te varen naar het noordoosten. Daar varen we naar Long Island, in ‘Nonsuch Bay’. Wederom is het rustig en prachtig. We liggen voor de verandering aan een (gratis) mooring en genieten van de ruimte en de rust. Desalniettemin is het super gezellig als een paar dagen later de Dingo de baai binnenvaart. Ze hebben om de hoek, iets meer naar buiten, een nog rustiger plekje gevonden. Zo liggen we nog een paar dagen samen en genieten de kinderen en wij van spelen en borrelen.

 

Long Island, ook wel Polar Bird Island

 

Topdrukte in de baai, het strand blijft evenwel leeg

 

We verkassen naar de andere kant van het eiland en hebben met de Dingo onze privé baai

 

De kids peddelen en suppen en snorkelen met elkaar en wandelen door de bush, stoken vuurtjes..

 

… de volledige Crusoe ervaring kan je hier opdoen

 

Met een lekker bakstag windje completeren we onze ronde rond Antigua en jakkeren richting Barbuda. Het is een dagtochtje naar een volledig andere wereld. Het eiland is volkomen vlak en langgerekt en, in tegenstelling tot Antigua, volledig verwoest door orkaan Maria. De zee is blauw, het strand is wit, de bomen en huizen zijn weg.

 

Oef…Dit is een heftige aankomst. Geen Mick Jagger hier dit jaar.

 

Langs het strand staat incidenteel een hele palm. 99% van de bomen ziet er zo ui

 

Omdat het eiland tot recent volledig geëvacueerd was, is bijna alle puin blijven liggen

tsja

 

Voorheen lag er binnen het eiland een lagune die min of meer afgesloten was van de oceaan. Door de orkaan is het duin dat de lagune afsloot weggeslagen en kunnen we met de dinghy naar ‘het stadje’ varen. Zeiknat komen we er aan. Van de paar duizend mensen die er wonen zijn er net een kleine 500 terug als wij Barbuda aandoen en is er weer 1 winkeltje open. Net als in Dominica spreken we alleen maar positieve en veerkrachtige mensen die een half jaar daarvoor door de hel zijn gegaan. Indrukwekkend.

 

We spetteren tegen de wind in de lagune door

 

Het stadje is spookachtig leeg. Gelukkig is er een winkeltje met zowaar wat uitstekende verse groenten en fruit. We durven er niet te veel te kopen om de lokale bevolking niet te ‘bevreten’.

 

Omdat er niets meer rest van het dorpje rest ons niets dan van elkaar te genieten en het strand. We beseffen dat dit de laatste uren zijn in onze reis waarin er niets en niemand om ons 4 heen te zien is. Het is onbeschrijfelijk fijn. Een paar dagen dobberen we vrijwel alleen voor de kust aan kilometers wit strand. We deinen een beetje in een rustige swell en kunnen dagen achtereen onze ogen niet geloven. Hoe ontzetten mooi zijn deze witte, soms licht roze stranden, hoe helder is het water, hoe prachtig zijn de roggen die we uit de zee opzien zien springen.

Mooier dan nu zal het nooit gaan …

 

Het bewijs wordt wederom geleverd dat de ukken helemaal niets meer nodig hebben dan zee en zand

Overigens komt dit lieve zandmonster straks weer aan boord…

 

 

Ook moeders klaagt overigens niet over de omstandigheden

 

Handst(r)and

 

Niet alleen in kwantitatief opzicht een topstrand, ook kwalitatief draagt het zand de goedkeuring van de Cie. Kastelen

 

In de bijna volle maan licht het strand wit op. Zelfs de nachten zijn prachtig


Maar ook nu is het weer fijn en gezellig als er bekenden aankomen: de Agape, die we gezegd hebben dat het hier fantastisch is, ankert ook aan het strand en voor de kinderen begint een nieuwe zwem- en strandfestijn. We maken fikkies en roosteren kip, worstenbroodjes en marshmallows, we borrelen en doen kunsten in de zee. Wat een supergezellige topvakantie binnen onze reis weer!

 

Drie intakte palmen resteren op drie kilometer strand. We hebben ze voor het uitkiezen

 

Juist ja, fikkie

 

als we weer aan boord komen ruiken de ukken naar zilt en rook. Ideale mix tussen zee- en landverkenners



‘We gaan vanmiddag anker op, richting Sint Maarten’, spreken we met de Agape af. ‘Of toch niet? Nee, nee!’ We stellen onze laatste etappe binnen de Carieb nog maar een dagje uit. We kunnen dit paradijs nog niet achter ons laten. Ook al laat de verwoesting door een orkaan niets aan duidelijkheid te over: vanaf 1 juni wil je hier zéker niet meer zijn…

 

 

 

 

Next Post

Previous Post

5 Comments

  1. Mieke en Dic 14th June 2018

    Wat een prachtig verslag weer. Wat een tegenstellingen in deze schitterende wateren! Bovenal genieten we van de foto’s die getuigen van juliie bewuste genieten van deze bijzondere tijd samen.
    Tot zondag! Wat een genot dat te kunnen schrijven!
    Dic/Mieke

  2. Omi Ineke 14th June 2018

    Lieverds,
    Wat is dit weer PRACHTIG………..met jullie hebben we genoten van het superverhaal, de sprookjesfoto’s en jullie stralende zijn met elkaar.
    Liefs van Bart en Ineke

  3. Dieuwke 17th June 2018

    Wat een kleuren en wat een goed geschreven stukken; echt genieten om zo even met jullie mee te kunnen leven. Veel liefs uit Zierikzee

  4. Carla Hendriksen 17th June 2018

    Lieve Caren en familie,
    Ik heb jullie de hele reis zo’n beetje gevolgd. Wat een fantastische reis met het gezin. Veel mooie uitdagingen, mooie stranden, mooie relatietests met elkaar op zo weinig vierkante meters 🙂 en wat ik ervan mee krijg zit dat wel goed. Vele blije gezichten. Hoe lekker is het als je zo lekker in je onderbroek kan leven ! Wat een vrij gevoel zal dat geven. Ik wens jullie veel succes met de laatste genietmomenten. Respect dat jullie zelf het hele grote stoere stuk terug zeilen. Een slimme afbouw om vervolgens thuis weer lekker op te bouwen. Wie weet loop ik jullie eens tegen het lijf in Soest. De plek waar wij inmiddels drie jaar wonen met veel plezier.

    Groetjes en liefs Carla ( Ah)

  5. El 21st June 2018

    Prachtige foto’s en bijbehorend verhaal! Ik kan begrijpen dat jullie niet weg wilden…
    Happy bithday Captain!!

    See you guys soon!

    X El en cohorten

Leave a Reply

© 2024 BOJANGLES

Theme by Anders Norén