Als je naar Ilha de Culatra zeilt, kun je niet dichter bij een luchthaven aan zee zijn, dan daar. Als dan ook nog van beide kanten het verlangen om elkaar te zien en te spreken zó groot is, kan het zomaar gebeuren dat je ad hoc beslist een retourtje te boeken naar Faro.
Aldus geschiedde en vloog ik zondag de 26e sept in alle vroegte naar Faro.
oma vliegt over….
… terwijl de ophaal ploeg los gooit
Om 09.30 werd ik daar door zoonlief en beide schatjes bijna omver gesprongen van vreugde! Wat een weerzien!
Via een razendsnelle taxirit kwamen we aan bij de kade waar het motorbootje lag dat vakkundig werd bestuurd door Louise en richting Bojangles werd gekoerst. Met een uiterst geconcentreerde blik vervoerde zij ons bijna professioneel, gashendel nauwkeurig bedienend en lettend op te hoge golven en ondiepten. Ik was nu al
onder de indruk! Heerlijk Ca weer te zien, ontspannen en gebruind.
Trotse stuurvrouw en trotse oma
Louise verwelkomde mij in haar hut. Ik mocht in haar bed slapen, zij aan de overkant, beter kon niet! Mijn koffertje werd intussen zorgvuldig op de inhoud geïnspecteerd, haast geen kleren maar wel: chocoladevlokken, kaas en veel kadootjes! De volgende dag gaan we immers Minnes verjaardag vieren. Een paar kleine extraatjes moesten wel onmiddellijk open natuurlijk.
‘s Middags voeren we onder leiding van Minne naar Culatra en dat was even een heel andere ervaring! “Pappa mag ik even speeten?”: gas los en onder luid geschater en met veel gespetter lagen we in no-time voor het eiland! Een wandeling over het eiland voerde ons langs kleine huisjes met hun met jutters-vondsten gecreëerde tuintjes naar de oceaan.
met oma is het elke dag ijsdag!
Culatra is het Vlieland van de Algarve
het ruikt hier zelfs naar Waddeneiland-duin!
Taxietje spelen, als verwerkingsproces van het missen van opa Dic
Aan het eind van de middag dronken we ons biertje en aten we in een van de authentieke visrestaurantjes. Visje aanwijzen in de vitrine, even later ligt het gebruind op je bordje, het is “behelpen”!
kokkels maken overigens geen deel uit van de 5 P’s, maar gaan er wel in als zoete Pannekoek
ijsdag?, uhm, dubbel-ijs-dag
‘s Avonds moest de appeltaart gebakken worden, want intussen had Ca
het Ned-werk opgetrommeld om maandag op de koffie te komen ter ere van Minne.
Na een heerlijke nacht waren de ukken in alle staten van opwinding! Zingen, kadootjes en vlaggetjes aan dek hijsen opdat het bezoek niet de verkeerde boot zou kunnen aandoen! Het werkte want in een mum van tijd lagen er 5 rubberbootjes rond Bojangles.
verjaardagvisite-lokvlaggen hijsen
bijbootvloot
Appeltaart, koffie, thee, frisdrank alles stroomde uit de pantry alsof het de KLM-business class betrof. Iedereen had op creatieve wijze de meest leuke kado’s geknutseld, dan wel bedacht. Erg gezellig zo samen. Minne trok zich met zijn gekregen Playmobiel-motorbootje terug in de hut van Jes en Ca. Zijn commentaar achteraf was dat hij het wel wat “druk” vond!
Een eigen vlag uit de oneindige creatieve stroom van de Liefde!
familie-product: zelfgebakken appeltaart
pas als Roos en Hans er zijn kan ook Louise ontspannen feest vieren. ‘Komen ze wel?’
visite, visite, een kuip vol visite
Zeer vermeldenswaard vind ik het feit dat de kinderen in het toch behoorlijk koude zeewater (zelf niet verder gekomen dan één enkel!) duiken alsof het een verwarmd zwembad betreft. Wetsuites aan en het zwemtrapje af! Kopje onder en paars weer naar boven! Minne spoort de club aan om een rondje om de boot te doen, gaat kopje onder, komt proestend grijnzend weer boven en gaat weer door.
nog steeds iets frips zeetje
Louise er achteraan, waarschuwend voor “alle” gevaren die op de loer liggen zoals de schroef of een vis, maar projectiel Minne gaat door tot het gaatje. Dat gaatje is dan een bibberend paars ventje dat zegt dat hij het helemaal niet koud heeft! Wat een heerlijk stelletje!
een van de vele fijne onderonsjes van M&L
Ik had drie dagen om het leven op de boot mee te maken en te zien hoe heerlijk dit gezin het heeft met elkaar. De kinderen zijn helemaal gewend aan hun leven met de ouders constant in de nabijheid.
Geen haast, geen dringende afspraken, alle tijd voor elkaar en de kleine bezigheden waar ze zo van genieten.
het Grote Genieten
Met moeite nam ik afscheid, maar met een heel gerust en blij gevoel en…het vooruitzicht samen met Dic , Sanne en Frans in november op de Kaap Verdische eilanden weer samen te zijn!
Arjen 26th September 2017
Wat een fijn verhaal!
Piet en Sarienske 26th September 2017
HieperdePiet! voor Minne. Wat een feest en wat een pracht plaatjes van oma Mieke met klkids en zoon en schdochter. De stralende gezichtjes spreken boekdelen. Gezellig, een verjaarsfeestje met zeilvrienden. En natuurlijk gefeliciteerd met het kleine neefje in Den Haag. Liefs, P&S
Anouk 26th September 2017
Wow!! Wat een prachtig verhaal Mieke! En wat heerlijk dat je even bij ze was.
Lieve Caat, Jesse, gefeliciteerd met Minne! X
Dic 26th September 2017
Natuurlijk had ik het lieve verhaal van Mieke’s bezoek al gelezen, maar met al die goede foto’s er tussen door wordt het nog leuker!
Martine 2nd October 2017
Prachtige plaatjes van mooie koppies of fraaie natuur, gecombineerd met een ‘lekker lezen dagboek’ bestaande uit oneindig mooie levensverhalen! Dank voor de andere kijk op het leven! Geniet met volle teugen en tot heel erg snel! Kus van oms alle 4! M2G2
PS. Boodschappen-wishlist-ljst mag worden opgesteld en verzonden
irene 3rd October 2017
Wat een mooi verhaal! en wat een lieve oma hebben Louise en Minne. Die helemaal voor de verjaardag langskomt!
Denk niet dat Minne dat ooit zal vergeten.
Genietse daar!!! Liefs Irene
Pieke en Martine 4th October 2017
Wat n heerlijk verhaal! Fijn Mieke dat je even langs bent geweest!
Annemariek Friele 24th October 2017
Mooi Mieke ! Zo helemaal jou enthousiasme..:-)