Het heeft even een maandje geduurd: hier eindelijk een nieuw blogje. GEZELLIGE Drukte in Suriname, belabberd internet en zelfs een tijdje buiten bereik. We lopen aardig achter. Alhoewel pasen al weer in aantocht is verhalen wij jullie hierbij van onze kerst ….
‘Echt veel keuze hebben we niet meer’. De meeste groenten zijn er tijdens de crossing doorheen gegaan. Op de Vagebond hetzelfde laken een pak. Gelukkig is daar nog een tonijn aan boord gegaan vlak voor we de eilanden aanzeilden, die deel kan nemen aan het kerstdiner. Naja, we zien wel, eerst de eilanden verkennen, het is pas de de 22e december en we hebben net het anker laten vallen.
De ankerbaai is op twee catamarans, die (dag-)toeristen vervoeren na, leeg. En dan dus onze twee boten. Wat een verassing dat er niet een hele kladder Franzosen in het baaitje ligt! Met het bijbootje gaan we met z’n zessen naar het steigertje. De kids zijn bijzonder geïnteresseerd in de tropische omgeving waar ze terechtgekomen zijn. De rennerij na het afmeren op de Canarische eilanden blijft achterwege: mogelijk heeft de initiële zwempartij na aankomst al voldoende energie geabsorbeerd.
We zijn nog nog niet een minuut aan land, of we zien al voor ons onbekende knaagdieren die zich tegoed doen aan kokosnoten. We googlen ze later als agouties. Daarmee is dan ook ongeveer alles over deze iets schuchtere beesten gezegd, maar goed, we vinken ze af. Meteen daarna storten de kids zich op kikkervisjes. Ook nieuw!
Het eiland, Ile Royale, is volledig groen. Palmbomen omzoomen de kustlijn, wat hoger op het eiland zijn er ook loofbomen. De kustlijn zelf bestaat uit basalt, waarop de oceaangolven kapot slaan. Als we een kwartier gelopen hebben komen we de eerste bebouwing tegen. Het is het gerestaureerde huis van de baas van de bajes. Cellencomplexen van de beruchte gevangenis zien we niet, maar we krijgen wel mooi uitzicht op het bekendste eiland van de drie eilanden: Duivelseiland. Het is niet begaanbaar via de zee. Gevangen, bewaarders en alle voorraden werden per kabelbaan erheen vervoerd.
Na de wahoo tot viskoekjes te hebben omgevormd gaan we heerlijk relaxed slapen. Geen wachtjes!
Op dag twee is het weer weer ‘ouderwets’. Squalls met bijbehorende neerslag en wind maken de start van de dag aan boord traag. Je blijkt er desalniettemin prima naast de boot in te kunnen zwemmen, stortregen. Als de zon doorbreekt zetten we de expeditie naar Ile Royale voort. Nu vinden we de cellencomplexen wel en we huiveren bij de gedachten aan hoe hier 70.000 mensen hun (laatste) dagen doorbrachten. Cellen zonder daken (bewakers patrouilleerden bovenlangs) en cellen zonder licht, de hitte, de neerslag, de eenzaamheid en troosteloosheid.
Hier de link: Papillon
Dan ontdekken we moderne cellen: hotelkamers voor de paar gasten die hier vrijwillig een nacht doorbrengen. Het bijbehorende horeca gedeelte is zoals te verwachten uitgestorven en ademt vergane, ja, vergane iets. Glorie in ieder geval niet.
Tevreden zien we af van de optie hier het kerstdiner te nuttigen. Dat kunnen we aan boord op onze restanten vast lekkerder en zeker goedkoper!
Het kerstdiner, de volgende dag, wordt een prachtig feest. Op zee hebben de kids al een tafelkleed geknutseld met gefixeerde tafelschikking. We hebben kerstverlichting binnen en buiten, kerstmuziek en vier gangen! Hans en Roos toveren ‘drie bereidingen van tonijn’ op tafel.
Wij maken er onszelf gemakkelijk vanaf met gekookte aardappelen en vlees uit blik. Maar dan dus wel met oma Mieke’s befaamde ‘draadjesvlees’ en vette jus. Sperziebonen uit blik omwikkelen we met bremzoute ham uit Spanje en zo lijkt een en ander toch op een kerstklassieker. De dubbel gebrande crème brule a la Vaquebonde vorm een overheerlijke afsluiter. Tussendoor hebben we zelfs nog tijd voor het Bouwmeester ‘hoewashetjaarrondje’. Zo’n vertrouwd gevoel, tijdens de kerst, met verse vrienden, dat hadden we een paar maanden geleden nooit kunnen bedenken.
Op eerste kerstdag doen we St Joseph aan. Het Vreemdelingenlegioen heeft er een soort veteranenvestigingetje, maar het was er op een solitaire bewaker na, volledig uitgestorven. We doen als kerstwandeling een rondje eiland. Aan de noordzijde ontdekken we een zandstrandje. Het wordt van de inkomende golven afgeschermd door een ring van basaltrotsen. Er is een babyzeetje dat om de zoveelste golf bijgevuld wordt met vers zeewater. Er schieten visjes doorheen en niet snel later ook twee paar blote billen.
Op tweede kerstdag lichten we het anker na de zoveelste zwempartij. Het wordt ons te druk in de baai. Er zijn wel twee andere boten gearriveerd…
Mieke en Dic 27th January 2018
We hebben inderdaad “even” moeten wachten, maar we hebben dan nu ook extra genoten van jullie mooie resumé van het verblijf bij Iles du Salut, geïllustreerd met prachtige illustratieve foto’s.
Ga vooral zo door!!
De technische wenken voor de achtervolgers zullen wij zeker ter harte nemen 🙂
Kussen, Mieke en Dic.
SybAn 27th January 2018
Eindelijk weer een blog. We vergingen hier bijna van de (lees)honger 😉 Heerlijke foto’s ook! Liefs!!
Omi Ineke 28th January 2018
Wat is het weer een fantastisch verhaal met schitterende foto’s waarop alleen maar schitter-ogen te zien zijn……….wat voelt dat heerlijk voor ons….wij genieten mee, zitten hier te glimmen …….en zien natuurlijk uit naar de volgende verhalen!
Een hele klus voor jullie en superleuk voor ons!
En fijn dat er zo af en toe weer een appje komt!
En ook ….geen bericht goed bericht, hoor……hoewel het na een dag of 5 media stilte even ging kriebelen na de ervaring van 6 maanden bijna dagelijks (soms meerdere keren) een bericht te ontvangen.
Heel veel liefs voor alle 4 …………ook van Bart, Ineke
Piet en Sarienske 28th January 2018
Wat ontzettend leuk jullie verhalen weer te lezen en de foto’s te zien. We keken er gewoon naar uit! Liefs.
Els van Hensbergen 28th January 2018
Heerlijke verhalen en wat een prachtige foto’s.
Fantastisch dat jullie zo genieten.
Ga zo door:)
Groetjes ook van Rob
Tosca 29th January 2018
Geen probleem om even terug te gaan naar kerst 2017, zeker niet met deze mooie verhalen en avonturen!! Ben benieuwd naar jullie volgende verhalen. Xx
Pieke en Martine 31st January 2018
Heerlijk verhaal weer! En n rondje tijdens t kerstdiner :-), heerlijk ca! Gewoon doorzetten! Wie had de gouden ui?