Het is weer eens aardedonker aan het begin van de nachtwacht. Onze timing van crossings valt toevallig steeds samen met nieuwe maan en dus donkerste donkerheid op de oceaan. Zeker als het bewolkt is en er zelfs geen sterren zijn zie je helemaal niets. Niet eens een horizon, niets. De golven komen suizend van achter op ons af, klotsen, sputteren, verdwijnen weer. Bojangles hobbelt, of glijdt, of rolt van golven af of er tegen op. Verrassingen, een aantal maal per minuut. Buiten valt het op dat je de golven niet ziet, maar binnen in de boot is de situatie niet anders dan overdag of tijdens een lichte nacht: binnen heb je ook geen benul van de golven die komen gaan en toch valt er vrij normaal te leven. In de nacht doen we de afwas: alle tijd om de in de gootsteen rammelende vaat weg te werken. Caatje bakt in haar lange lange wacht brood. Tegen zevenen worden de ukken wakker en ik ook en kan Caatje eindelijk weer gaan slapen. De kids krijgen Brinta en een kop thee en ik eet en d
rink wat mee. Dan doen we een spelletje in de kuip: mens erger je niet of Mistigri. Daarna begint school. Vaak rekenen, want met taal loopt Louise voor op schema. Om een uur of half tien is er fruit hap: bijvoorbeeld een banaan die we van de tros aan de radarpaal plukken. Na het fruit gaat school verder of knutselen de kids: bijvoorbeeld van een lege tube tandpasta een lure (nepvis) maken voor aan de hengel. Om 12.00 UTC (momenteel 10.00 uur boottijd) hebben we ‘het Nederlandse Netje’ op de SSB radio. Er doen circa vijf boten mee, we wisselende posities en condities uit en eventuele bijzonderheden. Rond ‘de koffie’ (kids drinken een sapje, wij thee) wordt Caatje wakker. Aansluitend lunch. Dan doe ik een ‘rondje boot’ en check of er niets kapot is of gaat, schavielt, los zit, of de zeilen heel zijn. Daarna doe ik even de ogen dicht en gaat Caatje met de kids wat ondernemen. Om 1500 uur mogen de kids een snoepje. Tegen vieren kijken we of er wat valt te vieren: half way, drie
vierde, vijf zesde… hups, zelf gebakken taart of cake erbij. Dan mag er ook een filmpje gekeken worden of pakken Louise en Minne de iPad. Daarna soms even douchen in de kuip.
Als het borreltijd is eten de kids wat rauwe groenten (zo lang op voorraad). Dan wordt het tijd om te koken. Tussendoor volgt deel twee van Het Netje: nu vaak met meer boten. Na het eten gaan de kids en Caatje meteen naar bed. We mikken op 1900 uur boottijd. Dan is het ook al weer donker, aardedonker…
Bojangles
SOG 4,5 kts (wederom 1 knoop tegen)
COG 250
Wind: ONO 12 kts
Mijlen te gaan: 220 NM
Mijlen gemaakt: 1660 NM
Pos: 06.36 N 49.00 W
Temp in de boot: 29 grd
Weer: zwaar bewolkt, nu en dan een stortbui
Zee: stroom regen wind: hoekig
Menu: lunch: noodlesoup, diner: op de huid gebakken wahoo met pasta pesto
Gabor 20th December 2017
Ha Jesse,
Tegelijkertijd dat jullie halverwege waren (althans dat gokten wij) dronken Olle en ik in Café Spek in Amsterdam West een Oidipus op jullie! We misten je. Behouden vaart!
Jesse de Metz 2nd January 2018 — Post author
Dank daarvoor! Was ie lekker? De Djoggo’s hier gaan er ook goed in. Een week of twee op zee is nogal goed voor de lever trouwens. Mis jullie ook, sterkte met werken maar weer… lfsj
El 21st December 2017
RESPECT!!!! Het klinkt of jullie je draai daar op de oceaan helemaal gevonden hebben.
En inderdaad: behouden vaart.
Miss you guys. Hardlopen is lang zo gezellig niet in je eentje! 😉
Xx
Omi Ineke 21st December 2017
Hai lieverds,
Wat een huiselijk leven daar aan boord bij jullie……en voor Louise en Minne blijkbaar zo vanzelfsprekend dat ze geen vaste land en familie en vriendjes missen. Mooi hoor….het vertrouwen en meerdere basisvoorwaarden hebben jullie helemaal voor hen gecreëerd.
Wíj missen jullie en hen wel, zeker nu de kerstboom met de kadootjes eronder staat en de overige voorbereidingen zo goed als klaar zijn. Zijn de kerstknutsel boompjes met alle glitters al uit het knutselpakket tevoorschijn gekomen?
Heerlijk om zo veel berichtjes te ontvangen via sms en blogs. Dank!
Inmiddels brandt hier sinds jullie vertrek vanuit Kaapverdië het 25 ste wax.lichtje naast het logboek.
We zien er naar uit te kunnen skypen met kerst!
Heel veel liefs BenI
Minne 21st December 2017
De kortste dag, ook hier donkerte en wat schiet het op…en beschrijf je het tegelijkertijd volkomen tijdloos. Dat wordt nog wennen aan land.
Goede vaart als altijd en garoet, Minne